Yusuke Maruhashi 's

“Ik ben al een lange tijd onderdeel van Cerezo. Ik wil meer dan wat dan ook een J. League-titel”
De gevoelens van Yusuke Maruhashi, oud-leerling van de oudste Academie, over de club

I went to see a match in elementary school

“Ik vond het leuk sinds ik klein was, dus ik ben ontzettend blij en trots dat ik hier als prof mag blijven.” Maruhashi sloot zich in 2003 aan bij het U-15 team. Hij promoveerde naar het topteam in de J2-dagen, heeft zowel J1 als J2 meegemaakt en was ook aanwezig bij de eerste bekertitel van de club. Er is veel gebeurd en hij zegt: “Ik word elke dag meer en meer verliefd op Cerezo.”

Op 32-jarige leeftijd is dit zijn 14e jaar als prof. Zijn spraak is bepaald niet welbespraakt, maar wel gevuld met diepe gevoelens voor de club.

Yusuke Maruhashi Cerezo Osaka

Geboren op 2 september 1990. Van Osaka. 178 cm / 73 kg. Osaka City Jeunesse FC → Cerezo Osaka U-15 → Cerezo Osaka U-18 → Gepromoveerd naar topteam in 2009. Zijn eerste J1 League-wedstrijd was de 8e Sec. wedstrijd tegen Nagoya in april 2010. Hij is een atletische linksback met een zeer precieze linkervoetschop. Hij heeft gespeeld in 311 J1 League-wedstrijden met 18 doelpunten en 79 J2 League-wedstrijden met 1 doelpunt.

Je zit al sinds de middelbare school bij Cerezo Osaka Academy. Waarom heb je ervoor gekozen?: Een van mijn teamgenoten op de basisschool vertelde me dat er try-outs werden gehouden en nodigde me uit om te gaan. Dat was toen Akinori Nishizawa en Yoshito Okubo speelden, en ik was naar wedstrijden van ze gaan kijken en ik vond ze natuurlijk leuk, dus als ik naar de J. League zou gaan, wilde ik dat met Cerezo doen.

Je slaagde voor de try-outs en sloot je aan bij Cerezo Osaka U-15. Wat was je indruk op dat moment?: Iedereen was zo goed. In het begin moest ik alles uit de kast halen om bij te blijven. Maar ik verbeterde op natuurlijke wijze toen ik met bekwame spelers speelde. Ik wilde de beste zijn van iedereen en mijn verlangen om prof te worden werd elk jaar groter.

Uiteindelijk waren jij en Hotaru Yamaguchi de enige twee spelers die naar het eerste team promoveerden.: Ja, ik denk dat ik heel hard gewerkt heb (lacht).

Wat denk je dat je daar gebracht heeft?: Dat is een goede vraag. Ik denk dat het een combinatie was van het sterke gevoel dat ik niet wilde verliezen van anderen die dezelfde positie speelden, en mijn best doen om mijn eigen methoden van zelf-training te bedenken. Ik gebruikte mijn linkerbeentrap [wat mijn kracht is] veel. Ik deed dit zelfs buiten de training om, denk ik meer dan wie dan ook. Ik had het gevoel dat mijn linkerbeentrap beter was dan die van iedereen op de academie.

Het is belangrijk om je wapens te slijpen.: Maar de kinderen op de academie kunnen nu met hun linkerbeen trappen. In mijn tijd was dat zeldzaam. Iedereen gebruikte zijn dominante voet. De kinderen van nu zijn geweldig. Ze zijn extreem getalenteerd. Als ik in die tijd was gekomen, was ik misschien geen prof geworden. Nu meneer Kazama [Yahiro Kazama, voorzitter van de technische commissie van de academie] is gekomen, worden ze nog beter in 'stoppen' en 'trappen'. Sota Kitano, Nelson Ishiwatari en iedereen anders is zo, zo goed.

Wat herinner je je het meest van je academietijd?: Wat ik me het meest herinner is absoluut de J. Youth Cup Finals tegen Gamba Osaka toen ik in mijn 3e jaar op de middelbare school zat*. We scoorden aanvankelijk twee doelpunten, maar toen kwamen ze terug en werden we tweede. Het was 2-0, dus lieten we onze hoede zakken, denkend dat we het in de tas hadden. Het geeft me nog steeds een enorm gefrustreerd gevoel.; *27 december 2008, Cerezo Osaka U-18 vs. Gamba Osaka Jeugd, 2-4

Beide teams hadden spelers van hoog niveau in die wedstrijd.: Takashi Usami was een van de sterkste onder hen. Ik was verbijsterd door de kwaliteit van zijn spel. Wij [Cerezo] hadden Takahiro Ogihara, Ryo Nagai, Kenyu Sugimoto, Jun Ichimori en Ryosuke Tada. Er waren veel spelers die prof werden.; Yoichiro Kakitani zat toen ook op de academie, maar hij was toen al exceptioneel en trainde nauwelijks meer met de jeugd. Hij bereikte in no time de top.

Wat vind jij het beste aan Cerezo Osaka Academy?: Ik denk dat het een omgeving was die ons op een vrije en gemakkelijke manier liet spelen, op een goede manier. Ik had goede vrienden van mijn eigen leeftijd en ik heb het erg naar mijn zin gehad. Natuurlijk was er veel hardlooptraining, maar we waren allemaal goede hardlopers. Er waren ook een paar grappige kinderen, die ons aan het lachen maakten of ons luidkeels aanmoedigden terwijl we aan het rennen waren.

Als mijn blessure genezen is, wil ik beter spelen dan ooit tevoren

Maruhashi weet dat hij de oudste alumnus van de academie is in het team. Hij zegt: "Als ik om me heen kijk, is iedereen minstens 5 jaar jonger dan ik, dus ik moet op mijn best zijn." Hij onderging in juni een operatie om de pijn te verlichten die hij dit seizoen met zich meedroeg. Hij is nu midden in een herstelperiode van zes maanden, wat zijn eerste lange pauze van de sport kan worden genoemd sinds hij prof werd.

Wat wil je laten zien of achterlaten voor je junioren op de academie?: Ik heb eigenlijk niks te laten zien (lacht).

Wees niet bescheiden, je bent uniek! Je hebt de kans gegrepen om in je tweede jaar als prof mee te doen en hebt sindsdien in meer dan 300 J1-wedstrijden gespeeld. Je bent dit seizoen geopereerd aan een blessure aan het kraakbeen van je linkerknie, maar daarvoor deed je consistent mee aan wedstrijden. Heb je iets specifieks gedaan om te blijven meedoen?: Ik zou de speelstijl van anderen in dezelfde positie stelen of kopiëren. Enkele voorbeelden uit die tijd waren Naoya Ishigami en Hiroyuki Omata. Ook Noriyuki Sakemoto, hoewel hij rechtsback was. Sakemoto was agressief en had een vergelijkbare speelstijl, dus ik keek goed naar zijn spel en kopieerde de plays die ik kon tijdens de training. Dit hielp me om mijn spelbereik te vergroten. Hetzelfde geldt voor Ryosuke Yamanaka die nu speelt.; Ik kijk naar zijn goede plays en probeer degene die ik denk dat ik kan doen in de praktijk. Ik denk dat jonge spelers dat veel zouden moeten doen.

Je bent nu in revalidatie. Hoe gaat het met je herstel?: Ik denk dat het goed gaat. Ik denk niet dat ik dit jaar kan spelen, dus ik wil goed genezen zodat ik volgend jaar goed kan spelen. Ik hoop aan het begin van het seizoen terug te zijn. Ik speelde met pijn [in mijn knie sinds vorig jaar]. Ik nam pijnstillers, maar tegen het einde voelde ik me een beetje te zwak, zelfs met tape en pijnstillers, dus besloot ik me te laten opereren.

Het team doet het goed dit seizoen. Hoe ziet het er voor jou uit?: Het is heel sterk. Iedereen rent de hele 90 minuten door, waarbij wisselspelers ook een actieve rol spelen. Er zijn ook veel winnende doelpunten in de laatste minuten, dus ik weet zeker dat onze tegenstanders ons niet mogen. Ik denk dat [coach Akio Kogiku's voetbal] veel populairder wordt. Ik ben halverwege het seizoen vertrokken, maar sinds de zomer spelen ze meer het voetbal dat ze willen spelen, ze verliezen niet en ze zijn een goed team geworden.

Zijn er spelers waarvan je vindt dat ze verbeterd zijn, als je er als buitenstaander naar kijkt?: Hiroaki Okuno verbetert zich voortdurend. Hij wordt beter en wordt steeds slechter voor zijn tegenstanders. Hij is ook goed in verdedigen en ontvangt fouten goed. Hij rent veel en is overal. Dat wordt elk jaar beter. Ik denk dat hij nu zo'n belangrijke speler is dat als hij zou vertrekken, het team compleet zou veranderen.

Kakeru Funaki, jouw junior bij de academie die dezelfde positie speelt als jij, keerde dit seizoen terug van zijn trainingsuitleen aan SC Sagamihara en heeft steeds meer kansen gekregen om te strijden.: Sinds zijn terugkeer is hij mentaal sterker geworden en hij scoort doelpunten in wedstrijden. Hij speelt ook als centrale verdediger. Ik denk dat hij gegroeid is in zijn afwezigheid.

Krijg je steeds meer vertrouwen in de pitch?: Van buitenaf gezien spelen ze extreem goed, dus ik maak me wel zorgen of ik daar wel in pas. Maar ik heb er vertrouwen in dat ik beter dan ooit kan spelen als mijn blessure is genezen, dus ik ben er enthousiast over.

Wil je sterker terugkomen dan ooit?: Als ik kan. Ik werk nu wat harder om dat te laten gebeuren. Ik kom in de problemen als ik niet opstart (lacht). Ik ben onlangs een beetje gaan hardlopen, dus mijn belasting is toegenomen en ik denk dat het goed gaat.

Ik kijk uit naar je terugkeer. Wat is je drijfveer om weer in het spel te komen?: Ik ben al een lange tijd onderdeel van Cerezo, dus ik wil een [J. League] titel halen. Dat is het enige wat me vooruit duwt. Ik wil ook een goed rolmodel zijn voor mijn kinderen, dus die twee dingen. Het zou geweldig zijn als we een J. League titel kunnen halen. Ik wil meedoen als we die krijgen. Als ik nog hebzuchtiger kan zijn, wil ik een ACL titel halen. Ik heb nog een lange weg te gaan voordat ik met pensioen kan gaan (lacht).

Back

Cerezo Osaka, the power of the academy

for the future

Cerezo Osaka Academy aims to develop world-class player. From Cerezo Osaka to the world.
"We want many beautiful flowers to bloom in the future."
We approach the driving force for such a future.