Kakeru Funaki,
Hiroto Yamada,
Hinata Kida's

“Onze drijvende kracht is onze liefde voor Cerezo”
Kakeru Funaki, Hiroto Yamada en Hinata Kida willen groeien met behulp van de vaardigheden die ze in hun tijd op de Academie hebben geleerd

Kida was de GK: Drie spelers met een jaar verschil

Er zijn momenteel 7 homegrown academy alumni geregistreerd voor het topteam Cerezo Osaka. Deze aflevering van "The Power of Cerezo Osaka Academy" zal zich richten op drie spelers: Kakeru Funaki, Hiroto Yamada en Hinata Kida.

Funaki, Yamada en Kida zaten elk een jaar uit elkaar op de academie, waarbij Funaki met 24 jaar de oudste was. De drie spelers kwamen samen op in de academie, waarin "er geen hiërarchie was op een goede manier" (Funaki), en ze hebben allemaal trainingstransfers naar andere clubs meegemaakt. Nu werken ze allemaal hard bij topteams om vaste posities te verwerven. Ik sprak met deze drie spelers over wat ze hebben geleerd tijdens hun tijd op de academie, evenals hun huidige locaties en doelen.

Kakeru-Funaki Cerezo Osaka

Geboren op 13 april 1998. 24 jaar oud. Uit Nara. 177 cm / 65 kg. Cerezo Osaka U-12 → Cerezo Osaka U-15 → Cerezo Osaka U-18 → Gepromoveerd naar topteam in 2017. Uitgeleend aan Iwata in 2020 en Sagamihara in 2021. Keerde dit seizoen terug naar Cerezo. Een atletische linkshandige linksback met een zeer precieze linkervoet. Hij zal dit seizoen ook als centrale verdediger spelen.

Hiroto Yamada Cerezo Osaka

Geboren op 7 maart 2000. Van Aichi. 183 cm / 76 kg. Aichi FC → Hopeiro Kariya → Cerezo Osaka U-18. Gepromoveerd naar topteam in 2018. Uitgeleend aan Ryukyu in 2019 en Sendai in 2020. Keerde terug naar Cerezo in 2021. Een spits die ook bedreven is als aanvaller met een scherp gevoel voor lay-offs, achter de verdediger komen en doelpunten.

Hinata-kinda Cerezo Osaka

Geboren op 4 juli 2000. Van Osaka. 171 cm / 59 kg. Cerezo Osaka U-12 → Cerezo Osaka U-15 → Cerezo Osaka U-18. Getekend als prof in augustus 2018 van zijn 3e jaar van de middelbare school van het jeugdteam. Uitgeleend aan Fukuoka in 2019 en teruggekeerd in 2020. Een controlerende middenvelder met solide voetenwerk en opbouwvaardigheden. Hij speelt ook als full-back, afhankelijk van de teamomstandigheden.

foto (van links naar rechts): Yamada, Funaki, Kida

Vertel eerst eens waarom je bent begonnen met voetballen.: Kakeru Funaki: Mijn vader raadde het aan. Ik schopte met mijn linkerbeen tegen dennenappels aan tijdens een familie-uitje en hij zei: "Je zou dat waarschijnlijk kunnen gebruiken voor football" (lacht).; Hiroto Yamada: Mijn basisschool zat vol met kinderen die naar dezelfde kleuterschool waren gegaan. Ik was de enige die van een andere kleuterschool kwam en mijn ouders maakten zich zorgen of ik wel vrienden zou kunnen maken, dus ik ging bij het voetbalteam waar iedereen in zat. Het was om vrienden te maken.; Hinata Kida: Ik begon op uitnodiging van een vriendin op de kleuterschool toen ik 4 jaar oud was. Toen werd de Cerezo-voetbalschool vlak bij mijn huis geopend, dus ik werd lid.

Funaki en Kida, jullie zijn allebei begonnen op de Cerezo Osaka kindervoetbalschool. Herinneren jullie je nog dat jullie elkaar voor het eerst ontmoetten?: Funaki: We hebben ooit een kamer gedeeld op kamp toen ik in de 6e klas zat en Hinata [Kida] in de 4e. Maar ik kan het me niet zo goed herinneren. Ik bedoel, in mijn gedachten was Hinata altijd een GK (lacht).; Kida: In de hogere klassen was er geen GK, dus ik deed het voor hen.; Funaki: We zaten toen nog in verschillende klassen en hadden niet veel contact met elkaar, dus ik dacht dat die GK-jongen lid was van het nationale [jeugd]team” (lacht).

Yamada, jij begon bij U-18, toch?: Yamada: Ja. Ik kon meedoen aan de trainingen omdat een clubstaf op mijn middelbare school naar de universiteit was gegaan met Coach [Yuji] Okuma. Ik denk dat Kakeru [Funaki] er ook was, maar ik weet het niet meer precies. Wat ik me het beste herinner is de laatste training. Ik kon het helemaal niet bijhouden. Ik dacht dat ik gefaald had, maar ze riepen mijn naam en ik was zo blij.; Ik werd bijna vanaf het begin in het "A"-team geplaatst en ik had niet veel interactie met de oudere kinderen tijdens mijn eerste jaar. In mijn 2e jaar was Kakeru 3e jaar, dus er waren meer mogelijkheden om met hem te praten. Ik speelde voor het eerst samen met Hinata [Kida] in het nationale [jeugd]team toen hij nog in zijn 3e jaar van de middelbare school zat. We ontmoetten elkaar in de hogesnelheidstrein [naar een uitwedstrijd]. Ik herinner me dat we veel samen waren tijdens nationale teamactiviteiten, met hem en Ayumu [Seko / momenteel bij Grasshopper Club Zürich] en Toichi [Suzuki / momenteel bij FC Lausanne–Sport].

Onze hele basis is gelegd in een bevoorrechte omgeving

De drie lachen ironisch als ze vertellen dat 'runs' het meest memorabele waren uit hun academietijd. Over het geheel genomen lijkt het een erg zware omgeving te zijn geweest. 'Het was onze mentale conditie die het meest werd getraind,' zegt Kida. 'We waren al fysiek fit, maar we hebben ons hardloopvermogen verbeterd,' reflecteert Funaki, wat suggereert dat de fysieke conditie die ze in hun trainingsdagen ontwikkelden nog steeds nuttig is voor hen als profs vandaag de dag.

Naast de fysieke groei zorgden de ontmoetingen met invloedrijke coaches tijdens hun vormende jaren ervoor dat hun denkwijze als spelers werd verruimd en de reikwijdte van hun spel werd vergroot.

Zijn er coaches die een bijzondere impact op je hebben gehad tijdens je tijd op de academie?: Kida: Zeker Coach [Terumasa] Kin. Sinds ik bij [U-15] kwam in mijn eerste jaar op de middelbare school, gaf hij me de mentale en fysieke basis die ik nodig had om te promoveren naar U-18. Hij veranderde ook mijn positie van full-back naar holding midfielder, wat me hielp om in het nationale team te komen, dus hij had een grote impact op me.; Yamada: Voor mij waren dat Coach Okuma en Coach [Kazuhiro] Murata tijdens mijn tijd bij U-18. Ik heb langer onder Coach Murata getraind, dus ik heb een aantal harde dingen gehoord, maar ik ben blij dat ik hem als coach heb gehad.; Funaki: Coach Kai Ohata en Coach [Tomoya] Takehana van de basisschool hebben een grote indruk op me gemaakt. Ik trainde onder Coach Kai in de 4e klas en Coach Takehana in de 5e en 6e klas. Het meest memorabele wat Coach Kai ooit zei was: "Je hoeft niet met je rechtervoet te oefenen. Oefen gewoon met je linkervoet en word er meester in." Coach Takehana zei: "Vergeet niet om plezier te hebben met voetbal." Trainingen waren leuk en creativiteit werd gewaardeerd. Ik ben niet vergeten wat ze me hebben geleerd en pas het nog steeds toe.

Wat heb je geleerd, en welke dingen hebben je geholpen om professioneel te worden?: Kida: Het legde de basis. Ik denk dat het daarop neerkomt.; Yamada: Ik begon op de middelbare school, maar de omgeving was geweldig. Ik trainde vlak naast een topteam en ik kon zelfs spelen in het U-23-team, dus het was makkelijk om te wennen aan het spelen met het topteam toen ik eenmaal was gepromoveerd. Het was een vrij plotselinge verandering om van een kleine stadsclub te komen, wat me hielp om in vorm te komen voor de profs. Wat betreft het spelen, zoals Hinata zei, was het grondwerk van het rennen een groot onderdeel. Wat betreft techniek, we leerden om onze vaardigheden te kunnen demonstreren in situaties met hoge intensiteit, wat nog steeds nuttig is.; Funaki: Het feit dat we internationaal konden toeren was ook groot. Er waren uitdagingen te vinden toen we in mijn 2e jaar van de middelbare school naar Duitsland gingen en tegen een lokaal team speelden. We gingen ook naar een wedstrijd van Dortmund kijken. Dat was toen Shinji Kagawa speelde. Het versterkte mijn verlangen om op zo'n plek te spelen. Het zorgde ervoor dat ik hoge doelen voor mezelf stelde en ik vind het fijn om de mogelijkheid te hebben om door te groeien naar het topteam.

Hoe wilt u als alumni gezien worden door huidige studenten van de academie?: Kida: We zijn opgegroeid met het kijken naar Yusuke Maruhashi. Het trainingsveld was ernaast en we konden dezelfde sportschool, revalidatiefaciliteiten en andere faciliteiten gebruiken, samen met topspelers. Als je van dichtbij ziet hoe goed de profspelers zijn en denkt: "Dit is wie ik moet overtreffen", dan versterkt dat je mentale kracht. Ik wil in meer wedstrijden spelen en harder werken om zo'n rolmodel te worden voor huidige studenten, zodat ze naar mij kunnen kijken en ervan kunnen leren.; Yamada: Ik wil iemand zijn die ze bewonderen, zoals wij Yoichiro Kakitani en Kenyu Sugimoto bewonderden. Om dat te bereiken, moeten we hard werken. Naast dat ze ons bewonderen, wil ik dat ze ook een verwantschap met ons voelen, en aangezien ze op de Cerezo Academy zijn opgegroeid, wil ik dat ze succesvol zijn met Cerezo. Ik speel nu nog steeds met Sota Kitano, en ik hoop dat we hard samen kunnen blijven werken.; Funaki: Op dit moment zijn er geen Cerezo Academy alumni die consistent in de basisopstelling staan als vaste waarden, zoals toen ik vroeger wedstrijden ging kijken. Ik wil mijn best doen, zelfs tijdens de training, om de ontwikkeling van Cerezo's spelers gaande te houden en ervoor te zorgen dat huidige academiestudenten professioneel voor Cerezo willen spelen. Ik zal mijn best doen om hier verantwoordelijkheid voor te nemen.

De kracht die hen vooruit drijft te midden van een sterk team

Zoals Funaki zegt, heeft geen enkele academy alumni een plek in het team voor het seizoen 2022 veiliggesteld. Hij weet beter dan wie ook dat, in de profs, een academy alumni zijn niet per se betekent dat je in staat zult zijn om wedstrijden te spelen.

"Meedoen aan wedstrijden." Dit is een zin die vaak voorbijkomt. Wat motiveert deze spelers, gezien de sterke prestaties van het team dit seizoen?

Er waren tijden dat je werd uitgeleend aan andere clubs om te trainen, zodat je spelervaring kon opdoen.: Kida: Ik ging naar Avispa Fukuoka in mijn eerste jaar als prof. Het was in de tijd dat Hisashi Jogo en Takayuki Morimoto er waren, en ik zag hoe geweldig eersteklas spelers zijn, inclusief hoe ze zich voorbereiden op de training. Het was een geweldig jaar.

Yamada en Funaki, jullie hebben twee clubs meegemaakt.: Yamada: FC Ryukyu was mijn eerste lening. Ik kende geen andere clubs, dus het was een goede kans om meer te leren over een andere club. Spelen met Shinji Ono was een geweldige kans, en ik mocht ook spelen met Satoki Uejo. Dat was erg leuk. Spelen in een J1-wedstrijd in Sendai was ook een geweldige kans.; Funaki: Ik ging naar Júbilo Iwata en SC Sagamihara. Ik ging naar Júbilo toen de pandemie net begon, dus het was een zwaar jaar. Ik kon niet uit eten gaan en moest het doen met afhaalmaaltijden. Vorig jaar was de omgeving in Sagamihara anders dan in Cerezo en Júbilo. Ik kon halverwege het seizoen niet meer meedoen aan wedstrijden en keerde in die toestand terug naar Cerezo, dus ik begon dit seizoen vastbesloten om extra hard te werken. Alles wat ik in die twee jaar heb meegemaakt, heeft me aangemoedigd om nu hard te werken.

Funaki, je bent dit seizoen teruggekomen en hebt zowel als verdediger als centrale verdediger gespeeld. Je hebt waardevolle ervaring opgedaan in bekerwedstrijden en competitiewedstrijden.: Funaki: Ik heb het gevoel dat ik mijn blikveld echt heb verbreed. Ik vind het fijn dat alle huidige teamleden zo toegewijd zijn aan het spelen voor het team. Veel spelers zijn bereid offers te brengen om het team beter te maken. Ik denk dat dat een stap in de goede richting is. Ik wil harder werken om datzelfde doel te bereiken.; Yamada: Ik scoorde in het begin meerdere wedstrijden achter elkaar en kreeg de kans om basisspeler te worden. Ik was ontzettend blij dat ik op belangrijke momenten kon scoren. Als team, ondanks blessures en veel verschuivingen tijdens het seizoen, bleef iedereen met toewijding voor het team spelen. We hebben dit te danken aan onze huidige ranglijst in de competitie en hoewel we verloren in de Emperor's Cup, haalden we de top 8 en bereikten we de finale in de Levain Cup.

Wat is jouw drijfveer als voetballer?: Yamada: Mijn verwachtingen van mezelf. Ik denk niet dat je een hoog niveau kunt bereiken of beter kunt worden als je niet altijd verwachtingen van jezelf hebt. Natuurlijk verwacht ik soms te veel van mezelf en werkt dat averechts, maar uiteindelijk is geloven in mijn eigen potentieel en mezelf vertellen dat ik meer kan mijn grootste drijfveer.; Kida: Ik heb het idee om een voetballer te worden die bewonderd wordt. Toen ik een kind was, kwam Shinji Kagawa, een speler die ik bewonderde, naar de voetbalschool en nam foto's met ons. Ik wil een speler worden die op die manier bewonderd kan worden.; Funaki: Ik heb sinds ik jong was niets anders gedaan dan voetbal, dus soms heb ik het gevoel dat het het enige is wat ik kan doen. Ik ben echt al bij Cerezo sinds de kleuterschool, dus mijn drijfveer is liefde voor Cerezo (lacht).; Yamada: Dat is een mooie wrap (lacht).

Bedankt voor uw tijd. Tot slot, wat zijn uw toekomstige vooruitzichten en doelen?: Yamada: Om algemeen bekend te worden. Als voetballer wil ik niet eindigen als een nobody. Ik wil een speler zijn die een blijvende indruk achterlaat door doelpunten te maken tijdens belangrijke wedstrijden, resultaten te boeken gedurende het seizoen en titels te winnen.; Kida: Mijn doel is om een speler te worden die alles kan, en die mensen laat denken: "Als we deze speler hadden, konden we de wedstrijd winnen."; Funaki: Die van mij is vergelijkbaar met die van Hinata. Ik wil een speler zijn die overal kan spelen. Ik wil op elke positie op hoog niveau kunnen spelen. Dat is mijn doel voor de toekomst. En natuurlijk ook de J1 League winnen voor Cerezo.; Allen: (klappend)

Rug

Cerezo Osaka, de kracht van de academie

voor de toekomst

Cerezo Osaka Academy wil een speler van wereldklasse ontwikkelen. Van Cerezo Osaka tot de wereld.
"We willen dat er in de toekomst veel mooie bloemen bloeien."
We benaderen de drijvende kracht voor zo'n toekomst.

LEES MEER