Profiel
Geboren op 9 juni 1982 in Fukuoka, Japan. Hij won de high school triple crown op Kunimi High School in Nagasaki, maakte zijn professionele debuut bij Cerezo Osaka in 2001. Hij speelde in Spanje en Duitsland en was drie jaar op rij topscorer van de J-League toen hij speelde voor Kawasaki Frontale. Hij speelde ook voor het Japanse nationale team op het WK in Zuid-Afrika en Brazilië. In 2021 keerde hij voor het eerst in 15 jaar terug naar Cerezo Osaka. Sinds het midden van het seizoen is hij verhuisd naar Osaka en woont hij met zijn derde zoon weg van de rest van zijn familie, en heeft hij ook de rol op zich genomen om voor het huis en het kind te zorgen. Zijn totaal van 191 doelpunten claimt de eer als J1 League's topscorer aller tijden. Na het seizoen van 2021 ging hij met pensioen na 20 jaar professionele voetbalcarrière.
Geboren op 9 juni 1982 in Fukuoka, Japan. Hij won de high school triple crown op Kunimi High School in Nagasaki, maakte zijn professionele debuut bij Cerezo Osaka in 2001. Hij speelde in Spanje en Duitsland en was drie jaar op rij topscorer van de J-League toen hij speelde voor Kawasaki Frontale. Hij speelde ook voor het Japanse nationale team op het WK in Zuid-Afrika en Brazilië. In 2021 keerde hij voor het eerst in 15 jaar terug naar Cerezo Osaka. Sinds het midden van het seizoen is hij verhuisd naar Osaka en woont hij met zijn derde zoon weg van de rest van zijn familie, en heeft hij ook de rol op zich genomen om voor het huis en het kind te zorgen. Zijn totaal van 191 doelpunten claimt de eer als J1 League's topscorer aller tijden. Na het seizoen van 2021 ging hij met pensioen na 20 jaar professionele voetbalcarrière.
- V: Je bent na 15 jaar teruggekeerd naar Cerezo en hebt sinds het begin van het seizoen in drie opeenvolgende wedstrijden gescoord. Je hebt ooit gezegd dat je niet opgebrand was. Heb je dit jaar je intuïtie om te scoren teruggekregen?
- Ik heb er altijd vertrouwen in gehad dat ik kan scoren als ik de bal krijg, en ik ben blij dat ik heb kunnen laten zien dat ik hem niet ben kwijtgeraakt. Toen ik in mijn 30e naar Kawasaki Frontale verhuisde, zeiden ze dat ik niet goed genoeg meer was, maar ik won de topscorer drie jaar op rij, en deze keer heb ik kunnen laten zien dat ik kan scoren als ik de pass ontvang.
Eerlijk gezegd dacht ik niet dat ik tot mijn 39e zou kunnen blijven voetballen. Het is gewoon een baan voor mij, en toen ik jong was, wilde ik eigenlijk zo snel mogelijk met pensioen. Ik dacht dat ik zou stoppen als ik 30 werd, maar toen begon ik te veranderen. Je weet dat mensen kunnen veranderen. (Lacht) Op deze leeftijd heb ik meer geleerd over de sport en nu weet ik wat er om me heen gebeurt op het veld en ik geniet er echt van en ik geef mijn ervaring en vaardigheden door aan de jongere spelers en help het team om te verbeteren en wedstrijden te winnen. Dat is het soort plezier waar ik van geniet.
- V: Jij en je zoon zijn naar Osaka verhuisd. Vond je je nieuwe leven, inclusief huishoudelijke taken, moeilijk?
- Het is helemaal niet moeilijk. Ik was positief en enthousiast dat ik nieuwe dingen zou kunnen leren. Wat betreft huishoudelijk werk, ik ben trots op de vaardigheden die ik nu heb en ik doe ze graag voor mijn kinderen. Als ik naar de training ga nadat ik mijn huis heb schoongemaakt, voel ik me geweldig, wat waarschijnlijk goed is voor mijn spel.
- V: Hoe heb je als aanvaller, ondanks de grote druk, toch resultaten kunnen boeken?
- Het gaat erom dat de bal naar mij wordt gepasseerd. Ik zorg er altijd voor dat andere leden weten dat ik klaar ben om te schieten als ze de bal passen, zoals: "Passeer hem gewoon en geef mij de schuld als de verdediger hem onderschept." Ik vraag constant om de bal naar mij toe te laten. Aanvallers zouden worden vervangen als ze geen doelpunten scoorden. Ik moest mijn aanwezigheid op de radar houden, anders zou ik onzichtbaar zijn en verdwenen tussen andere spelers. Ik ben daar al een tijdje heel consistent in. Mensen om me heen bekritiseren me soms, maar het kan me niet schelen als ze niet blij zijn met wat ik doe. Ik ben degene die het moet doen om het team sterker te maken.
- V: Je bent in het verleden wel eens teruggekomen van tegenslagen. Wanneer was de moeilijkste tijd voor jou in je voetbalcarrière?
- Het is altijd moeilijk geweest. De enige keer dat ik echt goed was, was tijdens mijn vier jaar bij Kawasaki Frontale. Dat was het voetbal dat ik wilde spelen. Behalve die keer heb ik nooit dezelfde voldoening gevoeld over het spelen van voetbal. Ik denk dat alle spelers waarschijnlijk ook zo zijn.
- V: Wat is de drijvende kracht in uw motor?
- Ik heb altijd het gevoel van "je zult het zien". Ik word liever in tegenspoed gebracht en zeg: "Laten we het doen!" De vreugde die je voelt als je overwint is onmetelijk. Ik ken mijn stijl en ik heb er vertrouwen in dat ik het goed doe. Het enige wat ik hoef te doen is dat ik alles uit het spel haal.
- V: Komt dat voort uit boosheid?
- Boosheid? Ik denk het niet. Ik denk dat het uit mijn motivatie komt. Als ik niet zeker weet of ik kan scoren, kijk ik om me heen of er iemand is die de bal kan passen. Maar ik geloof in mezelf en mijn spel. Als ik schiet, dan maak ik het. Ik ben niet boos op iemand, ik probeer me alleen te herinneren waar ik echt goed in ben en mezelf te inspireren dat ik het zeker kan.
- V: Waarom en hoe bent u al die jaren professioneel atleet gebleven, terwijl u weet dat het een zeer competitief vakgebied is?
- De enige reden dat ik zo lang oefen en voetbal speel, is voor mijn familie. Toen ik een paar jaar geleden met mijn zoon sprak over stoppen, zei hij: "Ik hou ook van mijn vader als profballer." Mijn kinderen vinden het geweldig om mij te zien scoren en als we na een wedstrijd waarin ik scoor, aan de telefoon praten, klinken ze zo blij en opgewonden. Dat geeft me het gevoel dat ik geliefd en geïnspireerd ben. Ik hou van mijn familie.
- V: Als je terugkijkt op je professionele leven, wat zou je dan tegen Yoshito Okubo van in de twintig moeten zeggen?
- Ik wil hem feliciteren met zijn agressieve spel, zelfs nadat hij zo vaak uit het spel was gezet. Natuurlijk kreeg ik kritiek op mijn agressiviteit. Maar zonder die agressie kon ik mijn spel niet spelen. De resultaten waren compleet anders toen ik met een vechtlust speelde uit de frustratie die ik voelde over mezelf, en ik deed er goed aan om dat te blijven doen. Als ik probeer rustig te spelen, is er geen concentratie in mijn hoofd, maar slechts een halfslachtige inspanning in alles.
- V: Je zei, ik ben altijd bereid geweest om uitdagingen aan te gaan, en ik wil dat blijven doen. Welk advies zou je geven aan jongeren die proberen om profvoetballer te worden?
- Als je hard werkt en probeert iets te worden, heb je een duidelijk doel op de lange termijn nodig van wat je wilt zijn. Wees niet kortzichtig. Ik geloof dat je door je passie te behouden en hard te proberen met een beter perspectief, zelfs de moeilijkste dingen op een positieve manier kunt aanpakken. Als je het gevoel hebt dat je wilt opgeven, denk dan aan de droom die je in het begin had. Als je terugkijkt op de manier waarop je bent gekomen, zul je verrast zijn hoeveel je groeit, alsof je toneelstukken kunt maken waarvan je niet wist dat je ze kon, en je zult je voldaan en ongelooflijk over jezelf voelen. Dus, ga zo door!